Als je de standenlijst er bij pakt zou voor Keldonk afgelopen
zondag de thuiswedstrijd  tegen V.C.O.
geen problemen op hebben mogen leveren. Achteraf na de 2 – 0 overwinning is het
gemakkelijk praten, maar in de wedstrijd ging het allemaal niet even
soepeltjes.



V.C.O. had vanaf het begin veel druk op de bal waardoor
Keldonk het moeilijk had om lekker in balbezit te komen. Keldonk had misschien
een licht veldoverwicht, maar V.C.O. deed goed mee en probeerde via de
omschakeling gevaarlijk te worden. De beste kans van het eerste kwartier was
dan ook voor de gasten uit Zeeland. Een pegel vanaf de zestien werd door keeper
Leon van den Acker fantastisch gekeerd. Snel hierna nam Keldonk, na de eerste
goedlopende aanval, de leiding. Een prima bal van achteruit kwam in de loop van
Pieter Verbrugge die zijn man uitkapte en de bal daarna op maat terug gaf op
Duane Villanueva die droog maar met precisie raak schoot. Hierna bleef het een
tam potje en koesterde Keldonk de magere voorsprong. Na een half uur was er een
goede voorzet van Rob Voets die door Koen van Deursen met een snoekduik net
naast werd gekopt. Vlak voor de rust was er nog een scrimmage voor het V.C.O.
doel waarin Koen van Deursen de paal raakte.



Na de rust bleef Keldonk leunen op de voorsprong en probeerde
met wat plaagstootjes de winst definitief binnen te hengelen. Na een dik
kwartier werd de wedstrijd beslist toen Erik van Loon uit een corner van Mark
van Haandel de bevrijdende 2 – 0 binnen kopte. V.C.O. beet nog eventjes van
zich af en er was opnieuw een prachtige redding van Leon van den Acker voor
nodig om de Zeelanders uit de wedstrijd te houden. Zo kabbelde de wedstrijd
zonder spectaculaire hoogtepunten voort en was iedereen blij met het eindsignaal



Geen topwedstrijd, maar wel gewoon drie punten en dat was
vandaag genoeg.